Παρεμποδιστικός πόλεμος: Αυτοκτονία εμπρός στο φόβο του θανάτου
του Μαυρόπουλου Παναγιώτη*, Σάββατο 2 Δεκ 2017
Η παρεμποδιστική χρήση ισχύος, και πρωτευόντως της στρατιωτικής, δεν είναι κάτι νέο στο διεθνές σύστημα· αντίθετα, για παρεμποδιστικούς σκοπούς είναι τόσο παλαιά όσο και ο πόλεμος. Είναι γεγονός ότι οι διεθνείς δρώντες πάντοτε διεξήγαν παρεμποδιστικούς πολέμους, ή τουλάχιστον διεξήγαν πολέμους για λόγους μεταξύ των οποίων και η παρεμπόδιση. Η εμφάνιση των μη-κρατικών δρώντων και των νέων απειλών, και με ημερομηνία ορόσημο την 11η Σεπτεμβρίου του 2001, προκάλεσε μια επανεξέταση της έννοιας του παρεμποδιστικού πολέμου, με κυρίαρχη την αμφισβήτηση του μέχρι τότε ισχύοντος ηθικού και νομικού πλαισίου, το οποίο θεωρήθηκε μη ρεαλιστικό και περιοριστικό, υπό τον φόβο όμως ότι μια ενδεχόμενη υπερβολική χαλάρωσή του θα προκαλούσε την κατάχρηση, προς την οποία είναι επιρρεπής, από τις μεγάλες δυνάμεις. Για τα μικρά κράτη, η παρεμποδιστική χρήση ισχύος, στην στρατιωτική της διάσταση, παραμένει μια δύσκολη πολιτική επιλογή, με εφικτή και προτιμητέα εναλλακτική λύση την χρήση της μη στρατιωτικής ισχύος τους για την αντιμετώπιση μελλοντικών απειλών. Σε κάθε περίπτωση, η πολιτική επιλογή της παρεμποδιστικής χρήσης ισχύος παραμένει, ως δικαίωμα και υποχρέωση, στην διάθεση της πολιτικής ηγεσίας για την προστασία των πολιτών της, υπό την προϋπόθεση της ορθολογικής της χρήσης.
Cyber power: A state’s element of power?
by Panos Mavropoulos*, Friday 21 October 2016 
Introduction
Cyber space, as much as it is difficult to define, is a reality, having intruded in our lives gradually, reaching today a point without return; no one can live without it anymore. Today, a continuously increasing portion of the international human activity is being conducted within or through this expanding notional space.
Lacking an overarching regulatory authority, cyber space’s operation is chaotic resulting in serious issues that need to be dealt with by the states, as the most important actors of the international system. The chaotic operation of cyber space provides the opportunity to various actors, i.e. hackers, crackers, criminal gangs, terrorist groups, hacktivists, states or even groups of states, to resort to illegal activities, each one with its own aims and objectives. Illegal activities in cyber space constitute a serious threat, which no state is immune from. Governments and private companies’ systems have been under attack through cyber space for many years now. Well planned cyber attacks can disrupt public services and interfere with the production and delivery of essential goods and services thus becoming a threat to a state’s national security.
Can the Clausewitzian paradoxical trinity help us understand better the center of gravity concept?
by Panos Mavropoulos*, Sunday 17 July 2017
Introduction
Thirty years or so after the revival of the concept of the center of gravity in the American military literature, the international military community still tries to interpret the teacher’s writings on the subject, with no success whatsoever. Judging from the number of papers published, it is more than obvious that the essence of the concept has not been grasped properly by theoreticians and practitioners alike.
The problems surrounding the center of gravity cannot be summarized better than the way it was done by the British scholar Stuart Kinross: "There is no consensus [in the Western profession of arms] as to whether the centre of gravity is a source of strength or a source of vulnerability; Nor is there any agreement on whether the centre of gravity is singular or whether it resides in several sources; nor is there any realization as to whether it is applicable across the spectrum of conflict or only applies to wars designed to overthrow the enemy completely." [i] It seems that we can ignore the first question, because a possible answer would create more problems than it would try to solve; we will call it a naming convention and we will care less if it is a source of strength or vulnerability as long as it abides by the fundamental criterion; does it bring a decisive effect? As for the second question, the center of gravity is preferably one, though more than one could be identified in cases where the enemy is not coherent, there are more than one theaters of war, the enemy forces are dispersed, etc. The third question applies only to the sort of war intended to overthrow the enemy; starting from there, we can always try to apply it to other types of war, such as low intensity conflicts, terrorism etc, keeping at the same time our prospects moderate.
Στρατηγική ανάλυση ιστορικών αντιπαραθέσεων στα επίπεδα της υψηλής και της στρατιωτικής στρατηγικής
του Μαυρόπουλου Παναγιώτη*, Κυριακή 31 Ιαν 2016
Γενικά
Ένα από τα δημοφιλή αποφθέγματα μεταξύ των μελετητών της στρατιωτικής επιστήμης και τέχνης, το οποίο αποδίδεται στον Καγκελάριο Όττο φον Μπίσμαρκ είναι αυτό που αναφέρεται στην μελέτη της στρατιωτικής ιστορίας· «Μόνο οι ηλίθιοι μαθαίνουν από τα λάθη τους, εγώ μαθαίνω από τα λάθη των άλλων». Η ευρεία αποδοχή του συγκεκριμένου αποφθέγματος αποδεικνύει την αξία της μελέτης παρελθόντων ιστορικών γεγονότων ως μέσο για την κατανόηση και επιβεβαίωση της ισχύος της θεωρίας του πολέμου και της στρατηγικής. Αυτό αποτελεί και την απάντηση στο υποκρυπτόμενο και φυσιολογικά απορρέον από τον τίτλο του άρθρου ερώτημα, «ποιος είναι ο σκοπός της στρατηγικής ανάλυσης». Η στρατηγική ανάλυση των ιστορικών γεγονότων, και στη συγκεκριμένη περίπτωση παρελθόντων αντιπαραθέσεων ή/και πολέμων, αναλαμβάνεται για λόγους κατανόησης της σχετικής θεωρίας και επιβεβαίωσης της ισχύος εννοιών και αρχών που σχετίζονται με τον πόλεμο και την στρατηγική, με τελικό προϊόν μια συνοπτική και σχετικά απλή ανάλυση, με βάση, πρωτίστως, διαθέσιμες στο ευρύ κοινό πληροφορίες από ανοικτές πηγές. Ο επιθετικός προσδιορισμός στρατηγική υπονοεί ότι η ανάλυση γίνεται σε επίπεδο πολέμου, με τον συσχετισμό των πολεμικών γεγονότων με τις έννοιες της θεωρίας του πολέμου και της στρατηγικής. Μέσα από την ανάλυση γίνεται μια αναφορά σε όλες τις έννοιες της θεωρίας και ασκείται κριτική της πολεμικής δραστηριότητας ως προς την κάθε μία από αυτές. Μια διαφορετική προσέγγιση της στρατηγικής ανάλυσης είναι αυτή που γίνεται για αυστηρά επαγγελματικούς λόγους και απευθύνεται σε κυβερνητικά όργανα. Μια τέτοια επαγγελματική ανάλυση απαιτεί πρόσβαση σε εξειδικευμένες και διαβαθμισμένες πληροφορίες, εξειδικευμένο προσωπικό για κάθε τομέα της ανάλυσης (διπλωματία, οικονομία, κλπ) και γενικά εκτεταμένους πόρους (κονδύλια και προσωπικό).